Bir su damlasıydın insanoğlu,
Göl oldun, nehir oldun,
Denizlere sığmaz oldun,
Bir avuç topraktın,
Bağ oldun bahçe oldun,
Geniş diyarlara yayılan
Bereket tarlaları oldun,
Sonra koca bir dağ oldun,
Bu neyin nesidir de
Kendinden olana,
Bu kadar yabancı,
Bu kadar sabırsız,
Bu kadar çok nefret eder oldun?
Senin için rengarenk gül bahçesi iken
Neden dikenlerini gösterir oldun?
Özgürce yüzen balıklar gibi,
Kök salmış ağaçlar gibiydin,
Neden çiçek açmaya çekinir oldun?
Söylesene,
Gönül almayı ihmal etmeyen sen
Bir kalbi kırıp da dünya nimetlerine
Niye bu kadar bağlanır oldun?